Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

όνιμοι άνθρωποι στις άγονες γραμμές - Γράφει ο Μανόλης Δημέλλας Submitted by verena on Sat, 21/01/2012 - 11:01 Έλεγα παλιά για την “άγονη γραμμή” και τα μάτια των συνομιλητών μου αγρίευαν, σμίγαν τα φρύδια, ψέλλιζαν για μοναχικά νησιά.Σήμερα που πήρα το βαπόρι είδα πολλούς να με κρυφοζηλεύουν.Έχω τόπο που με κρατά, αυτές τις παρά-ξένες ώρες.Το πλοίο το λένε Πρέβελη, και δεν θυμίζει ούτε μια στιγμή τους σκυλοπνίχτες του παρελθόντος. Εντάξει, θα πείς τρεις δεκαετίες κουβαλά στην πλάτη του δεν θα το βγάλεις και κρουαζιέρα. Ναι, μα δεν λες που ακόμη μπορώ να ταξιδεύω για Δωδεκάνησα.Μα μέσα σε όλη αυτή την καταστροφολογία, που ώρες ώρες θυμίζει φίλμ νουάρ, του βαποριού η μπουρού ακόμη δουλεύει . Είναι οι 70 ναυτικοί που κάνουν λειτούργημα. Θα πεις, τα παραλές, ναι μα έλα που αν έχει θάλασσα και λάχει το πλοίο να μην δέσει γάλα δεν έχει , είναι βιωματική εμπειρία και αν δεν το ζήσεις το αφήνεις στον άνεμο. Λοιπόν, αυτό το πλοίο δεν έχει χάσει λιμάνι από το Φλεβάρη. Ένα βαπόρι μονοτίμονο με εξωστρεφείς προπέλες. Ούτε που έκανε για αυτό το δρομολόγιο. Το παράδώσανε στον καπετάνιο, δεν του βάλαν όρους ούτε και βύσματα σε διάφορες θέσεις για τρικλοποδιές. Μια κουβέντα μοναχά: να πάει το πλοίο στους προορισμούς του. Με όποιο κόστος με όποια επιλογή του κυβερνήτη. Κάπως έτσι δεν κάμανε και με τον καινούριο πρωθυπουργό; ή όχι; Ο καπετάν Διαμαντής. Είπα και εγώ πως θα δώ κανέναν βαρύ, άγριο ναυτικό. Αντί για γαλόνια φορά την εμφάνιση του ολυμπιακού, με το σκουλαρίκι στο αυτί, το κρυμμένο τατουάζ και την ρεθυμνιακή μπύρα στο χέρι. Ο τύπος το κουμαντάρει για πλάκα, είναι σαν να παίζει επιτραπέζιο. Μπαίνει στα μέσα λιμάνια, τα δύσκολα, τα αντρίκια, και με το 140 μέτρα βαπόρι απλώνει το χέρι από την γέφυρα και κόβει στις στροφές Μάραθα, από τους γύρω βράχους. Δεν είναι μύθος, ούτε και πολιτικός που μαζεύει ψίφους. Έχει μια ιδιότροπη συναισθηματική νοημοσύνη. Σε αυτό το δρομολόγιο μια μάνα τουδωσε ραβασάκι για τον γιο της το βγάζει, μου το δείχνει σχεδόν δακρύζει, πως να μην πιάσω λιμάνι να μην κατεβάσω καταπέλτη κι ας έχει και 9 μποφόρ; Τι θα απογίνουν τα γεροντάκια, που αν δεν περάσω νιώθουν απόκληροι του κόσμου; Όσο για το πλήρωμα, που απλήρωτο αγόγγιστα συνεχίζει, είναι που έρχεται στο φιλότιμο. Μαθαίνει τι περνά η χώρα, αφουγκράζετε, ανοίγει δρόμο μέσα στην θάλασσα, φέρνει τον κόσμο πιο κοντά. Παρόλα αυτά, είναι πολλές οι κατηγόριες για τα πλοία της γραμμής, αναμονές και καθυστερήσεις, ένα σωρό ανατροπές σε ταξίδια που άλλοι τα σχεδιάζουν μήνες ενώ για κάποιους είναι καθημερινή επιβίωση. Ψαχνούμε να βρούμε λύσεις σε μια δύσκολη καθημερινότα, παλεύουμε με ανύπαρκτα πρότυπα μα είναι γύρω μας όλοι εκείνοι που με τον τρόπο τους, αθόρυβα, απλώνουν το χέρι και μάς τραβούν πιο ψηλά. Η φαμίλια του πλοίου της άγονης γραμμής δείχνει το δρόμο. Κοινό μυστικό στην ομάδα είναι η ηγεσία της που είναι μπρόστα σε όλα τα δρώμενα. Το ταξίδι έγινε μάθημα ζωής, αλήθεια πόσοι από τους πολιτικούς πατέρες μας θα πρέπει να ταξιδέψουν στην άγονη, να πάρουν λίγη ναυτοσύνη, να γίνουν οι ίδιοι πιο γόνιμοι. Ένα μάθημα με τον πλοίαρχο, ένα καφέ με το πλήρωμα στα αμπάρια της μηχανής ίσως θυμίσει κάτι από το παρελθόν μας, μάς μάθει να περπατάμε με μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και να μας χαρίσει λίγο καθάριο, θαλασσινό φώς που έχουμε τόσο ανάγκη. Υ.Γ. Το Πρέβελη είναι της εταιρίας ΑΝΕΚ. Εκτελεί δρομολόγιο στο κεντρικό αιγαίο στην Κρήτη και τα Δωδεκάνησα.

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

α 15 λάθη της ανακύκλωσης Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι στον μπλε κάδο μπαίνουν αλουμινένιες, τσίγκινες, πλαστικές, γυάλινες και χάρτινες συσκευασίες. Τι γίνεται όμως όταν το γυαλί είναι σπασμένο ή το χαρτί λερωμένο; Διαβάστε τι δεν κάνουμε σωστά όταν ρίχνουμε τα σκουπίδια μας στους μπλε κάδους. Καθώς η ανακύκλωση οικιακών αποβλήτων κάνει σημαντικά βήματα και όλο και περισσότεροι επιθυμούν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια να μειωθεί ο όγκος των σκουπιδιών, είναι πολύ σημαντικό να αποφεύγονται ορισμένα λάθη, που ενδέχεται, αντί να λύσουν, να δημιουργήσουν προβλήματα. Εμείς συγκεντρώσαμε 15 «περίεργα υλικά» που φαίνονται κατάλληλα για ανακύκλωση, αλλά δεν είναι. 1. Σπασμένα γυαλιά. Οι γυάλινες συσκευασίες ανακυκλώνονται, αλλά τα σπασμένα γυαλιά όχι. Ο λόγος είναι ότι, καθώς η διαλογή στα κέντρα γίνεται συνήθως με τα χέρια, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τραυματισμού των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι, αν σπάσει ένα ποτήρι ή ένα μπουκάλι, δεν το πετάμε στους μπλε κάδους, αλλά στους κοινούς. 2. Κουτιά από πίτσα, συσκευασίες έτοιμου φαγητού. Τα κουτιά της πίτσας είναι από χαρτόνι, οπότε μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι είναι ανακυκλώσιμα. Οταν τα πετάμε όμως είναι γεμάτα λάδια και λίπη. Μάλιστα, όσο κι αν προσπαθήσουμε να τα καθαρίσουμε, αυτό δεν γίνεται ολοκληρωτικά, καθώς πάντα μένουν υπολείμματα, ενώ και το ίδιο το χαρτόνι μοιάζει να έχει «ποτίσει». Επομένως, όχι μόνο δεν ανακυκλώνονται, αλλά δημιουργούν πρόβλημα στη διαδικασία διαχωρισμού (διαμορφώνεται μια λερωμένη μάζα). Το ίδιο κάνουμε και τις συσκευασίες έτοιμου φαγητού. 3. Σακούλες βιοδιασπώμενες ή φωτοδιασπώμενες. Μοιάζουν με τις απλές πλαστικές σακούλες, αλλά δεν είναι ίδιες. Ενώ οι απλές πλαστικές σακούλες μπορούν να ανακυκλωθούν και να γίνουν πλαστικό φιλμ, οι βιοδιασπώμενες ή φωτοδιασπώμενες, που διατίθενται κυρίως από τα σούπερ μάρκετ, έχουν ημερομηνία λήξης και από ένα σημείο και μετά αρχίζουν να αποσυντίθενται. Επομένως, δεν ανακυκλώνονται. Επίσης, υπάρχει περίπτωση η διαδικασία αποσύνθεσής τους να ξεκινήσει ενώ βρίσκονται στους μπλε κάδους ή στο κέντρο διαλογής της ανακύκλωσης, δημιουργώντας πολλά μικροσκοπικά κομματάκια, που συμβάλλουν στη δημιουργία ενός πολτού σκουπιδιών, ο οποίος δυσχεραίνει την ανακύκλωση. 4. Κομματάκια χαρτί. Το σύστημα των μπλε κάδων δεν μπορεί να διαχειριστεί κομμάτια χαρτιού, που είναι μικρότερα από μια σελίδα μεγέθους Α4. Αυτό σημαίνει ότι σχισμένες σελίδες, εισιτήρια και άλλα χαρτάκια δεν πρέπει να ρίχνονται στους μπλε κάδους, γιατί δημιουργούν ένα χάρτινο κατακάθι που κάνει την όλη διαδικασία πιο χρονοβόρο. 5. Βρεγμένο ή λερωμένο χαρτί. Λερωμένες χαρτοπετσέτες ή κομμάτια λαδωμένου χαρτιού όχι μόνο δεν ανακυκλώνονται, αλλά αχρηστεύουν και τα υπόλοιπα ανακυκλώσιμα υλικά. Ακατάλληλο για ανακύκλωση είναι και το βρεγμένο χαρτί, ακόμη κι όταν στεγνώσει, γιατί οι ίνες του χαρτιού «μαζεύουν» όταν βρέχονται. Στους μπλε κάδους καλό είναι να μη ρίχνουμε χαρτί κουζίνας και χαρτί υγείας, ακόμα κι αν ειναι καθαρά. 6. Υλικά από πηλό. Αρκετά είδη καθημερινής χρήσης είναι κεραμικά, δηλαδή προέρχονται από ψημένο πηλό, όπως οι παλιές κούπες του καφέ, τις οποίες αντικαθιστούμε. Δεν πρέπει όμως να πεταχτούν στον μπλε κάδο, γιατί η ανακύκλωσή τους δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. 7. Αφρολέξ και φελιζόλ. Και τα δύο είναι ιδιαίτερα εύφλεκτα υλικά, καθώς μπορούν να πάρουν φωτιά σε οποιοδήποτε στάδιο της πορείας της ανακύκλωσης. Συνεπώς, η ρίψη τους στους μπλε κάδους δημιουργεί προβλήματα. 8. Συσκευασίες τοξικών υλικών. Πλαστικές ή μεταλλικές συσκευασίες, που περιείχαν ορυκτέλαια, αντιψυκτικά, εντομοκτόνα κ.ά., δεν πρέπει με τίποτα να ρίχνονται στους μπλε κάδους, γιατί τα κατάλοιπα των τοξικών δύσκολα απομακρύνονται. 9. Δισκάκια CD, DVD και βιντεοκασέτες. Παρότι κατασκευάζονται κατά κύριο λόγο από αλουμίνιο, τα ψηφιακά δισκάκια ή οι παλιές μας βιντεοκασέτες περιέχουν πολλές προσμείξεις, καθιστώντας αδύνατη την άμεση ανακύκλωσή τους. Το ίδιο ισχύει και για τις βιντεοκασέτες (όσες έχουν απομείνει), καθότι, εκτός από το πλαστικό περίβλημα, περιέχουν και την ταινία, η οποία δεν ανακυκλώνεται. Αν θέλουμε να τα ανακυκλώσουμε, θα πρέπει να τα στείλουμε στην Ανακύκλωση Α.Ε., Βιομηχανική περιοχή Κομοτηνής (Τ/25310-58.100), ή να τα παραδώσουμε στην εταιρεία Eurosun (Kτίριο SANYO, 12ο χλμ. εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας, Μεταμόρφωση). 10. Καλαμάκια και πλαστικά μαχαιροπίρουνα. Παρότι πλαστικά, τα συγκεκριμένα υλικά μιας χρήσης δεν διαχειρίζονται και δεν ανακυκλώνονται εύκολα από τα συστήματα ανακύκλωσης. 11. Πλαστικά έπιπλα. Οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης δεν είναι κατάλληλοι για πλαστικά έπιπλα, παρά μόνο για υλικά συσκευασίας. Τα ογκώδη πλαστικά αντικείμενα, τα οποία συχνά περιέχουν και άλλα υλικά, πρέπει να κατευθύνονται στα κέντρα συγκέντρωσης ογκωδών αντικειμένων που οφείλει να διαθέτει κάθε δήμος. 12. Συρμάτινες κρεμάστρες. Οι περισσότερες έχουν και πλαστικά μέρη με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος ανάμειξης των δύο υλικών. Για να μη δυσχεραίνουμε τη διαδικασία ανακύκλωσης, είτε διαχωρίζουμε το σύρμα από το πλαστικό είτε τις ρίχνουμε στους κοινούς κάδους σκουπιδιών. 13. Τηλεκάρτες. Δεν θεωρούνται συσκευασίες γι' αυτό και δεν πρέπει να μπαίνουν στους μπλε κάδους. Aλλωστε, το κόστος ανακύκλωσής τους είναι μεγαλύτερο από το κόστος παραγωγής, γι' αυτό και η μόνη λύση είναι η επαναχρησιμοποίηση (π.χ. διακοσμητικά υλικά και παιχνίδια). 14. Καπάκια από πλαστικά μπουκάλια. Ενώ τα πλαστικά μπουκάλια είναι βασικό ανακυκλώσιμο υλικό, τα καπάκια τους ανακυκλώνονται με διαφορετικό τρόπο. Αρα πρέπει να τα αφαιρούμε και να τα πετάμε ξεχωριστά στον μπλε καδο. 15. Κουτιά χυμών. Υπάρχουν ορισμένα κουτιά χυμών που δεν ανακυκλώνονται, λόγω του συνδυασμού πλαστικού και χαρτονιού. Πριν το πετάξουμε στον μπλε κάδο, πρέπει να ελέγξουμε αν φέρει την ειδική σήμανση καταλληλότητας για ανακύκλωση. Δεν ξεχνάμε. 1. Να διαχωρίζουμε καθημερινά τα υλικά συσκευασίας από τα υπόλοιπα απορρίμματα. 2. Να αδειάζουμε εντελώς τις συσκευασίες από τα υπολείμματα και, αν χρειάζεται, να τις ξεπλένουμε. 3. Να διπλώνουμε/ συμπιέζουμε τα χαρτοκιβώτια. 4. Δεν πετάμε στον κάδο τα υλικά συσκευασίας μέσα σε δεμένες σακούλες, αλλά τα ρίχνουμε χύμα. 5. Δεν πετάμε ποτέ κοινά σκουπίδια στους μπλε κάδους ανακύκλωσης. 6. Κλείνουμε τους κάδους, για να προστατεύσουμε τα ανακυκλώσιμα υλικά από τη βροχή.
Βαθιά στη φτώχεια οι κάτοικοι των άλλων νησιών μας! Τρίτη, 17 Ιανουάριου 2012 07:11 Στον μικρόκοσμο της Δωδεκανήσου η Ρόδος είναι μια μικρή γειτονιά. Στο άλλο κομμάτι βρίσκονται οι γειτονιές των υπολοίπων νησιών μας. Το τί γίνεται στη Ρόδο είναι γνωστό, το βιώνουμε καθημερινά, ανακυκλώνοντας τα ίδια και τα ίδια προβλήματα, απλώς για να γίνεται κουβέντα – ελπίδα καμιά, φως από πουθενά, η αισιοδοξία στα τάρταρα, τα χαμόγελα παγωμένα σε ακόμα πιο παγωμένα χείλη. Αναρωτηθήκαμε όμως ποτέ τί γίνεται πέρα από τη γειτονιά της Ρόδου, στις γειτονιές των άλλων νησιών μας; Τί κάνουν οι υπόλοιποι Δωδεκανήσιοι, πώς τα βγάζουν πέρα, τί βιώνουν καθημερινά, πώς εξοικονομούν τον άρτον τον επιούσιον; Γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται: για τον άρτο τον επιούσιον, ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο. Το ψωμί! Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα: μεγάλες ομάδες κατοίκων των νησιών μας δυστυχούν, έφθασαν σε ασύλληπτα όρια φτώχιας και ανέχειας, ειδικά οι ηλικιωμένοι που είδαν τις συντάξεις τους να πετσοκόβονται και τις τιμές να ανεβαίνουν, αντί να κατεβαίνουν. Δουλειές δεν υπάρχουν, οι οικογενειάρχες αγκομαχούν με ό,τι βρουν για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Τα παιδιά βλέπουν, καταλαβαίνουν και είναι σαν χαμένα. Οι δε νέοι κυριολεκτικά απελπισμένοι και για το παρόν και για το μέλλον, δεν μπορούν ούτε να σκεφτούν τί να κάνουν – για το σήμερα, το αύριο, όχι μεγαλόπνοα σχέδια. Χάθηκαν μαζί και τα όνειρα, έγιναν κι αυτά εφιάλτες, γεμάτοι φόβο, ανασφάλεια, πίκρα και απογοήτευση. Μαράθηκε το αύριο του τόπου μας κι ας λένε κάποιοι ότι θα τα βγάλουμε πέρα. Ποιο είναι το πέρα, τί περιλαμβάνει, μέχρι πού φτάνει; Πλήρες το αδιέξοδο. Οσοι έχουν συγγενείς στα ξένα ζητούν βοήθεια, εάν ο ένας μπορεί απλώνει χέρι βοηθείας στον άλλο. Αθόρυβα, σιγανά γιατί οι περήφανοι νησιώτες έχουν μέσα τους και την αρχέγονη ντροπή, όπως πάντα – και στους καλούς καιρούς. Είναι άραγε αυτή η πραγματικότητα, τόσο τραγικά δύσκολη και δύστυχη, ή ότι θέλουμε λέμε; Οι δήμαρχοι, αλλά και οι ίδιοι οι κάτοικοι στις γειτονιές – νησιά εκεί βρίσκονται και μπορούν να πουν την αλήθεια, όπως τη ζουν από κοντά κάθε μέρα, κάθε ώρα και λεπτό. Μόνο που θα είναι μελανότερα τα χρώματα. Σε κανένα από τα νησιά μας δεν είναι καλύτερα τα πράγματα από την παραπάνω περιγραφή. Και φυσικά συμπαράσταση από κανέναν. Η Αθήνα στην Αθήνα, η Ρόδος στη Ρόδο και οι έρημοι στην ερημιά. Για να σοκαριστούμε έστω και προσώρας, ας κρατήσουμε τα λόγια ενός δημάρχου: είμαστε στη γραμμή του λιμού. Λέει κάτι αυτή η κραυγή πόνου και απόγνωσης; Αν ναι, τότε ας ξυπνήσουμε. Γιατί, έτσι πάνε τα πράγματα θα ζήσουμε δράματα, δράματα άλλου είδους. Και θα είναι ντροπή για όλους μας. Ας αναρωτηθούμε: - Ρίξαμε μια ματιά στους ερημίτες; - Στείλαμε έστω και μια μικρή βοήθεια; - Οσοι από τους προύχοντες της εξουσίας που πάνε κι έρχονται από τα νησιά, δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν ρωτάνε να μάθουν; - Η εκκλησία τί κάνει; Οι μητροπόλεις; Μήπως άκουσαν κάτι από το μητροπολίτη Σύρου πού βρήκε και ταΐζει όσους φτωχούς μπορεί; ΤΙΠΟΤΑ δεν κάνουμε. ΤΙΠΟΤΑ δεν μας νοιάζει. ΤΙΠΟΤΑ δεν μας αγγίζει. Κι εκείνοι που δυστυχούν στα νησιά μας δεν μιλούν. Τρομακτική η σιωπή τους. Εκκωφαντική! Αλλά σε ώτα μη ακουόντων. Όλα τα’ άλλα είναι λόγια του αέρα. Θλιβερώς εξοκείλαμε!..πηγη ΡΟΔΟΣ ΑΛΑΡΜ του θαναση μαρασιωτη

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

ΚΑΣΙΩΤΙΚΟ ΜΕΛΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ[a] αφορμη για το αρθρο αυτο ηταν η παρουσια του νησιου μας στο φεστιβαλ μελιου καθως και τα ευμενη σχολια που εισεπραξε το προιον μας και οσοι παρευρεθηκαμε στο τριημερο του δρωμενου ,που ελαβε χωρα το πρω το δεκαημερο του δεκεμβριου στο ΣΤΑΔΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑΣ Η Κασος φροντιδα του πατριωτη μελισοκομου Αντωνη Σεβαστου και του συμβουλου διαχειριστη του συνεταιρισμου Γιαννη Φραγκουλη κατ γενικη ομολογια παρουσιασε για πρωτη φορα ανταγωνιστικη εμφανιση και τυποποιηση στο εν λογω προιον οπως και στα παραγωγα προιοντα του το ρακομελο και την κεραλοιφη. το κασιωτικο μελι ανταγωνιστηκε με επιτυχια σε πανελληνια κλιμακα κολοσους του ειδους με μακροχρονη πειρα και παρουσια. TO μελι ειναι ενα σημαντικο αγροτικο προιον και υπαρχει απο της συζυτησεις των ειδικων περιθωρειο για περαιτερο αναπτυξη της μελισσοκομιας και σημαντικα ωφελη που θα αποκομηση η κοινωνια του νησιου μας ,αρκει βεβαια οι παραγωγοι του νησιου μας να ενταχθουν στο συνεταιρισμο που θα τους δωσει δυνατοτητα για συγχρονη τυποποιηση Π.Ο.Π και ανοιγμα στην αγορα ,.πραγματα που δεν μπορει να εχει ενας μεμονομενος μικροπαραγωγος. αλλα και ο σχεδιασμος νεων προιοντων μελιου οπως τα καλυντικα,τα παστελια ,η προπολη ,η γυρη το δηλητηριο ,κλπ..‘η αρχη εχει γινει να ελπιζομε σε κατι συλλογικα καλιτερο? Μεσα σε αυτο το πλαισιο μου δημιουργηθηκε η περιεργια να κανω μια μικρη ερευνα επι τοπου στην εκθεση και να εχω μια αμμεση εμπειρια και οχι απο τους συνηθεις ξερολες του καφενειου της πολυσπουδαστης πολυπτυχιουχου απο καθεδρας γνωσης και της αποσπεριας,τι ειναι λοιπον το μελι? ποιες οι ιδιοτητες του?πως νοθευται? ποιες οι τιμες? για αυτο το θαυμασιο προιον τιποτα δεν υπαρχει εναντιον του αντιθετα η ζαχαρη εχει καταγραφει για χοληστερινη,πονοκεφαλο.ερεθιστικοτητα ,και καρκινογονα.,το μελι περιεχει 180 διαφορετικες ουσιες και κανεις δεν μπορεσε να το φτιαξει τεχνητα αν και η συνθεση ειναι γνωστη,η κρυσταλλωση (ζαχαριασμα)ειναι φυσικο φαινομενο που δεν προξενει καμια αλλαγη στις ιδιοτητες του,ενα κρυσταλλωμενο μελι δεν ειναι χαλασμενο ουτε και νοθευμενο ,αυτο μπορει να ρευστοποιειθει ευκολα σε μπεν μαρι χωρις να υποστει καμια αλλιωση. συμφωνα με την νομοθεσια μελι ειναι η φυσικη γλυκια ουσια που παραγουν οι μελισσες του ειδους APIS MELLIFERA απο το νεκταρ των φυτων, η εκκρισεις απο ζωντανα μερη φυτων που οι μελισσες συλλεγουν μεταποιουν,εμπλουτιζουν,αποθηκευουν στις κηρηθρες για ωριμανση. υπαρχουν 2 κατηγοριες μελιου το ανθομελο απο το νεκταρ των λουλουδιων και το μελι μελιτωματων που παραγεται απο το χυμο πευκου ,ελατης και αλλων φυτων. το θυμαρισιο που μας ενδιαφερει ειναι εντονα αρωματικο μελι εξαιρετικα ευχαριστο στην γευση ανοιχτοχρωμο και κατατασεται στις καλυτερες ποιοτητες που υπαρχουν κρυσταλλωνει σε διαστημα 6 με 18 μηνες απο την παραγωγη του. το ερωτημα του καχυποπτου και προκατειλημενου καταναλωτη ειναι εαν νοθευεται και πως? η απαντηση Ναι ,αλλα Οχι οπως νομιζουν οι πανσοφοι και οι κυρατσες του κουσελιου συνηθως ειναι νομιμη με την ελληνοποιηση προιοντος εισαγωγης απο κινα,βουλγαρια,αργεντινη πρακτικη μεγαλων επωνυμων εταιρειων που εχουν δυνατοτητες εισαγωγης μεγαλων ποσοτητων,ριξτε μια ματια στα μικρα γραμματα στο ραφι των σουπερ μαρκετ ,μηπως ειδατε ομως και καμια νταλικα να ξεφωρτονει στην ΚΑΣΟ τονους απο αυτα τα εξωτικα μερη? θυμαρισιο υπαρχει βεβαια πολλων κατηγοριων με αναμειξεις γιαυτο πουλιουνται σε διαφορετικες τιμες αναλογα το ποσοστο θυμαρισιο ειναι και με 30 % και’50% της Κασου ειναι πανω απο 90%λογω μη υπαρξης ουσιαστικα δενδρων η μηπως υπαρχουν δαση και δεν τα βλεπω. Σε τοπικο επιπεδο της ενοποιημενης περιφερειας νοτιου αιγαιου Η ΚΥΘΝΟς ξεχωριζει απο την πληθωρα των παραγωγων προιοντων μελιου ,η γειτονικη ΚΑΡΠΑΘΟς.η ΚΑΛΥΜΝΟς,η ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ.η ΚΡΗΤΗ,Η ΑΜΟΡΓΟΣ ΚΛΠ.το μεγαλο ερωτημα εαν το ΚΑΣΙΩΤΙΚΟ ειναι ακριβο ? ηταν προκληση για συγκριση ΜΕΛΙ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ ΘΥΜΑΡΙΣΙΟ 19.90 ΕΥΡΩ ( ΔΙΠΟΡΤΟ ΟΙΚΟΣ ΟΙΝΟΥ & ΓΕΥΣΗΣ) ΜΕΛΙ ΚΡΗΤΗΣ 60% ΘΥΜΑΡΙ 14.00 ΕΥΡΩ (EAT.CRETE.COM) MEΛΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ ΘΥΜΑΡΙΣΙΟ 18.00 ΕΥΡΩ (ΜΕΛΙΤΟΣ) ΜΕΛΙ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΘΥΜΑΡΙΣΙΟ 17.00 ΕΥΡΩ (ΜΙΚΡΗ ΑΓΟΡΑ Ν.ΣΜΥΡΝΗ) ΜΕΛΙ ΚΥΘΝΟΥ ΘΥΜΡΙΣΙΟ 16.00 ΕΥΡΩ(ΜΕΛΙΣΣΕΝΙΑ) ΜΕΛΙ ΑΜΟΡΓΟΥ ΘΥΜΑΡΙΣΙΟ 25.00 ΕΥΡΩ(ΑΜΟΡΓΕΙΟΝ) ΜΕΛΙ ΑΝΔΡΟΥ ΘΥΜΑΡΙΣΙΟ 16.00 ΕΥΡΩ (ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ) ΜΕΛΙ ΙΚΑΡΙΑΣ 17.00 ΕΥΡΩ (ΟΜΑΔΑ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΜΕΛΙΟΥ ΙΚΑΡΙΑΣ) ΜΕΛΙ ΓΑΛΑΞΕΙΔΙΟΥ ΦΩΚΙΔΟΣ 10.15 ΕΥΡΩ 400ΓΡ &17,80 750 ΓΡ (οpenhorizons.com) υπαρχουν και φθηνοτερα ΝΑΙ υπαρχουν αυτα ομως δεν εχουν καμια σχεση με τα ελληνικα μελια .ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΑΣΙΩΤΕΣ που πιστευουμε οτι εχουμε ενα καλο προιον με ποιο πρεπει να το συγκρινουμε με το ελληνοποιημενο κινεζικο,αργεντινικο , βουλγαρικο?Η με μελι ζαχαροπλαστικης που ειναι γλυκοζη με εσανς και συνηθως ειναι για κρεπες και ξεροτηγανα στην ΚΡΗΤΗ κυκλοφορει. με τιμη 6,00 ευρω οι φυσικοι μας ανταγωνιστες δεν ειναι? η ΚΑΡΠΑΘΟΣ,Η ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ,Η ΚΑΛΥΜΝΟΣ ,Η ΚΥΘΝΟΣ Η ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ?ειναι το μελι του νησιου μας υποδεεστερο? αυτων των νησιων? ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ η ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΠΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΦΘΗΝΟ Η ΑΚΡΙΒΟ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΤΑΚΡΙΤΗΣ ΕΠΙΚΡΙΤΗΣ. παντως οι παραγωγοι ωφειλουν να στελνουν εστω στο αρμοδειο χημειο το προιον για ελεγχο και οι καταναλωτες να προτειμουν πιστοποιημενα προιοντα ,που αυτη την στιγμη υπαρχουν στο πρατηριο του συνεταιρισμου .,σε αυτη την προσπαθεια επιβαλεται η συστρατευση των συλλογων και των εκκλησιαστικων επιτροπων,η συντιρηση της μεχρι σημερα νοοτροπιας του μη ελεγομενου προιοντος απο τον συμπαθη αξαερφο δεν ειναι ουτε πραξη ευθυνης αλλα ουτε μπορει να βελτιωσει της συνθηκες για την επιβελημενη αναπτυξη των προιοντων μας και την δημιουργια νεων θεσεων εργασιας σε ενα τοπο οπως το δικο μας που πλητεται απο την ανεργια και την ματαναστευση Η ΕΤΗΣΙΑ επιτυχημενη ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ ,Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ειδικα η επιτροπη του πρωτογενη τομεα ΩΦΕΙΛΟΥΝ και επιβαλεται να ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ και να μην αναλωνονται μονο στο φολκορ του θεματος

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Ένας νέος Αντώναρης....ανατέλλει!

Σκορδομακαρούνες στ' Αρβανιτοχώρι-14/01/2012

eglimatikotita.gr: Μόνο σε ταινίες γίνονται αυτά που συμβαίνουν στην ...

eglimatikotita.gr: Μόνο σε ταινίες γίνονται αυτά που συμβαίνουν στην ...: Μία υπόθεση από σενάριο ταινίας του Τσακ Νόρις (delta force) έρχεται στο φως από την οικογένεια της νεαρής - Το μαρτύριο της γυναίκας ξεκίνη...

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Γλέντι στο πλοίο

ΖΕΡΒΟΣ- ΚΑΣΟΣ/ "ΤΟ ΠΑΙ(Δ)Ι ΜΟΥ ΤΟΥΤΟ Α"

Αφούσης, σκοπός Κάσου

Περσελης Ηλιας-Κασος,Santorini 2011

Κανάρια, σκοπός Κάσου

kasos

Insel Kasos.wmv

Grundstueck Kasos.wmv

γώ, μια Ρωμαιοκαθολική καλόγρια, θα υποστηρίξω την Ελλάδα». Της Κατρίν Μαρτέν. * Ζώντας εδώ κι οκτώ χρόνια στην Ελλάδα την κατάσταση της χώρας και τις αντιδράσεις που αυτή προκαλεί, νιώθω υποχρεωμένη να παρέμβω. Εδώ και μήνες δίδεται για την Ελλάδα η εικόνα μιας χώρας όπου βασιλεύει η διαφθορά, όπου η φοροδιαφυγή είναι εθνικό άθλημα κι όπου τα σκάνδαλα ξεσπούν και αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο με πυρετώδη ρυθμό. Τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν είναι εντελώς ψέμα - και πρόθεσή μου δεν είναι να εξωραΐσω την πραγματικότητα. Από την άλλη, συχνά η νοηματοδότηση κάποιου πράγματος εξαρτάται και από το πώς αυτό λέγεται. Όμως, γνωρίζω: πρώτον εμείς, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, δεν είμαστε δα και παράδειγμα αρετής και δεν δικαιούμαστε να δίνουμε μαθήματα σε άλλους. Δεύτερον, δεν κερδίζουμε τίποτα με το να εξευτελίζουμε έναν εταίρο μας που είναι ήδη αποδυναμωμένος, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν ολόκληρο λαό. Τρίτον, μου φαίνεται πως τριάντα χρόνια συμβίωσης δεν αρκούσαν για να γνωρίσουμε πραγματικά και να κατανοήσουμε τους Έλληνες «εξαδέλφους» μας, που δεν είναι ταυτόσημοι με εμάς. Πρόκειται για κάτι αυτονόητο, που όμως συχνά το λησμονούμε: οι Έλληνες δεν είναι δυτικοευρωπαίοι - και με τη χάρη του Θεού δε θα γίνουν ποτέ. Απέναντι στη νομοθεσία δεν έχουν τα ίδια αντανακλαστικά με εμάς: δεν διαθέτουν αυτήν την προδιάθεση προς τη νομιμοφροσύνη, που δίχως άλλο μας έχει κληροδοτηθεί από τη Ρώμη και χαρακτηρίζει τη δύση. Στην Ελλάδα ο κανόνας δεν είναι υποχρεωτικός. Τα πράγματα δεν εξελίσσονται σύμφωνα με το νόμο, που εδώ έχει μάλλον ενδεικτικό ρόλο. Θυμάμαι συχνά τι μας είχε πει ο καθηγητής μας των ελληνικών στο πρώτο μας μάθημα: η μεγαλοφυΐα της λατινικής γλώσσας είναι η λογική της αυστηρότητα. Η μεγαλοφυΐα των ελληνικών όμως έγκειται στην ευελιξία τους, στην τέχνη των αποχρώσεων. Υπάρχουν σαφώς γραμματικοί κανόνες, αλλά οι εξαιρέσεις, οι αποχρώσεις, οι διαφοροποιήσεις, οι ανώμαλες κλίσεις είναι τόσο πολυάριθμες! Μετά από τόσο καιρό που ζω εδώ, τείνω να πιστέψω πως ό,τι ισχύει στη γλώσσα ισχύει και στις νοοτροπίες των ανθρώπων. Το πρωτεύον εδώ είναι οι οικογενειακοί και κοινωνικοί δεσμοί. Δεν αρνούμαστε ποτέ μια χάρη σε έναν φίλο και συγγενή, έστω κι αν η χάρη αυτή επισύρει κάποιο βαθμό παραβίασης του νόμου. Βοηθούμε τον πλησίον, τον φίλο, νοιαζόμαστε για τις ανάγκες των ανθρώπων, χωρίς κατ' ανάγκη να κατανοούμε πάρα πολύ καλά την έννοια του «γενικού συμφέροντος». Ο νόμος παρακάμπτεται χωρίς συνειδησιακά προβλήματα. Οι Έλληνες εξ άλλου παραδέχονται πως προσπαθούν «να κάνουν τη δουλειά τους» χωρίς να νοιάζονται για το νόμο: «δεν είναι καλό μεν, αλλά έτσι είμαστε οι Έλληνες, και ποτέ μας δεν θα αλλάξουμε!». Αν περηφανευόμαστε πράγματι για τη διαφορετικότητα, που τη θεωρούμε τον πλούτο της Ευρώπης, θα πρέπει να σεβαστούμε κι αυτή τη διαφορά, χωρίς να εκπλησσόμεθα δήθεν που οι Έλληνες δεν συμπεριφέρονται σαν Γερμανοί ή Γάλλοι. Για να αξίζει την ονομασία της η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) χρειάζεται όσοι την συναποτελούν να γνωρίζονται πραγματικά, και όχι μόνο επιφανειακά, στη βάση στερεοτύπων. Πριν τελειώσω, θα ήθελα απλά να σημειώσω κάτι σχετικά με μια έκφραση που στα αυτιά μου ακούγεται παράξενα: μιλάμε για «χρέος της Ελλάδας προς την Ευρώπη». Πάντοτε συναισθανόμουν το αντίθετο: πως είναι η Ευρώπη που χρωστάει στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα δάνειο που παραχωρήθηκε εδώ και πάνω από είκοσι πέντε αιώνες κι έκτοτε έχουν δοθεί αμέτρητες δόσεις, που δεν καταμετρώνται μεν σε δραχμές ή σε ευρώ, αλλά που η αξιοποίησή τους παρήγαγε ανεκτίμητους θησαυρούς. Αχ, αν μόνον όχι απλά όλοι οι ελληνιστές της Ευρώπης, αλλά κι όλοι οι φιλόσοφοι, οι αρχιτέκτονες, οι γλύπτες, οι άνθρωποι του θεάτρου, αλλά και όλοι όσοι δεν θα είμασταν ακριβώς ό,τι είμαστε αν δεν είχαμε συναντηθεί στην πορεία της ζωής μας με τον Οδυσσέα, τον Αχιλλέα, τον Οιδίποδα, την Αντιγόνη, τον Προμηθέα, αν δεν είχαμε ακούσει να γίνεται λόγος για τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, αν δεν είχαμε μελετήσει τη χάρη του Ερμή και της Αφροδίτης, την χαμογελαστή γαλήνη στις κόρες, την λαμπερή, επιβλητική, αλλά όχι αλαζονική ωραιότητα του Παρθενώνα, για να μην αναφερθώ σε λίγα μόνο από τα πιο διάσημα σχετικά παραδείγματα, αν όλοι οι ιατροί θυμούνταν τον Ιπποκράτη κι όλοι οι δημοκράτες την Αθήνα, το λίκνο της δημοκρατίας, αν όλοι κάναμε σωστά τους λογαριασμούς μας, ίσως θα αναγνωρίζαμε το γεγονός πως εμείς χρωστάμε στην Ελλάδα και πως τα δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού χρέους δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με το δικό μας χρέος, που κανείς δεν μας ζητά ποτέ να αποπληρώσουμε. Κι ας μην αναφερθούμε σε όλους τους θησαυρούς για τους οποίους καυχώνται τα μουσεία μας, προϊόντα λεηλασίας της ελληνικής γης. * Η Catherine Martin είναι Ρωμαιοκαθολική μοναχή. Το άρθρο της δημοσιεύθηκε στη γαλλική εφημερίδα "La Croix" και αναδημοσιεύθηκε στο site "Προοδευτική Πολιτική".

εχεις αμαξι?

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails

ΔΕΣ ΕΔΩ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΤΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ

καραιτινος ενας κασιωτης ηρωας

Η λίστα ιστολογίων μου



Ετικέτες

βοηθατε γιατι παμε για φουντο

Powered By Blogger