Η Κάσος δεν έχει κανένα πλήρως οργανωμένο οινοποιείο και όσο κρασί παράγεται στο νησί είναι χωρικής οινοποίησης. Παλαιότερα, επίκεντρο της αμπελοκαλλιέργειας ήταν το Αρβανιτοχώρι, που με την παραγωγή του έκανε την Κάσο αυτάρκη σε κρασί μέχρι τη δεκαετία του `30.
Τώρα, στο χωριό κρασί συνεχίζουν να κάνουν κρασί ο πρώην δήμαρχος Γιώργος Παπαγεωργίου (λευκό και ερυθρό ξηρό) και ο Νικόλας Οικονόμου. Μια ποσότητα κάνει και ο Γιάννης Ιερομόναχος στο Πόλι. Η μεγαλύτερη δραστηριότητα υπάρχει στην Αγία Μαρίνα από τους Μιχάλη Γρηγοριάδη, Γιώργο Κίκη & Μιχάλη Ασπρά, Αντώνη Παπαγεωργίου και Δημήτρη Φιλίππου.
Το παραδοσιακό και αγαπητό κρασί στην Κάσο, όπως και στα περισσότερα νησιά της Δωδεκανήσου, είναι το λιαστό ερυθρό γλυκό κυρίως από την ποικιλία φωκιανό αλλά και την ερυθρωπή ποικιλία κυπρέϊκο, που προφανώς έχει έρθει από την Κύπρο.
Υπάρχει επίσης μια ποικιλία που τη λένε σφακιωμούρικο (από τις κηλίδες που έχουν οι ράγες) και οι λευκές ποικιλίες αθήρι και μοσχάτο Αλεξανδρείας. Χαρακτηριστικό είναι ότι, όπως και στη Ρόδο, η φυλλοξήρα δεν έχει φτάσει στο νησί και τα περισσότερα αμπέλια είναι μεγάλης ηλικίας, με μερικά να ξεπερνούν τα 100 χρόνια.
Ο Μιχάλης Γρηγοριάδης, που έχει το αμπέλι του στη Φλυσκίνα (Αγία Παρασκευή) στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία και το χώρο παραγωγής στη συνοικία Καθίστρες στην Αγία Μαρίνα, συνεχίζει την αγαπημένη ασχολία του πατέρα του και προς τιμήν του εμφιαλώνει πειραματικά περίπου 200 φιάλες κάθε χρόνο με ερυθρό γλυκό κρασί.
Τώρα, στο χωριό κρασί συνεχίζουν να κάνουν κρασί ο πρώην δήμαρχος Γιώργος Παπαγεωργίου (λευκό και ερυθρό ξηρό) και ο Νικόλας Οικονόμου. Μια ποσότητα κάνει και ο Γιάννης Ιερομόναχος στο Πόλι. Η μεγαλύτερη δραστηριότητα υπάρχει στην Αγία Μαρίνα από τους Μιχάλη Γρηγοριάδη, Γιώργο Κίκη & Μιχάλη Ασπρά, Αντώνη Παπαγεωργίου και Δημήτρη Φιλίππου.
Το παραδοσιακό και αγαπητό κρασί στην Κάσο, όπως και στα περισσότερα νησιά της Δωδεκανήσου, είναι το λιαστό ερυθρό γλυκό κυρίως από την ποικιλία φωκιανό αλλά και την ερυθρωπή ποικιλία κυπρέϊκο, που προφανώς έχει έρθει από την Κύπρο.
Υπάρχει επίσης μια ποικιλία που τη λένε σφακιωμούρικο (από τις κηλίδες που έχουν οι ράγες) και οι λευκές ποικιλίες αθήρι και μοσχάτο Αλεξανδρείας. Χαρακτηριστικό είναι ότι, όπως και στη Ρόδο, η φυλλοξήρα δεν έχει φτάσει στο νησί και τα περισσότερα αμπέλια είναι μεγάλης ηλικίας, με μερικά να ξεπερνούν τα 100 χρόνια.
Ο Μιχάλης Γρηγοριάδης, που έχει το αμπέλι του στη Φλυσκίνα (Αγία Παρασκευή) στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία και το χώρο παραγωγής στη συνοικία Καθίστρες στην Αγία Μαρίνα, συνεχίζει την αγαπημένη ασχολία του πατέρα του και προς τιμήν του εμφιαλώνει πειραματικά περίπου 200 φιάλες κάθε χρόνο με ερυθρό γλυκό κρασί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου