Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821







Ελληνική Επανάσταση του 1821 προκάλεσε ποικίλες αναταράξεις στην Ευρώπη, που αντιμετώπιζε με σκεπτικισμό και εχθρότητα απε­λευθερωτικές εξεγέρσεις που δια­τάραζαν τις γεωπολιτικές ισορρο­πίες μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Η πολιτική ηγεσία του Αγώνα, ήδη από τα πρώτα στάδιά του, έκρινε απαραίτητη την άρνηση οιουδήποτε απελευ­θερωτικού σχεδίου που θα προκαλούσε συνειρμούς για «φιλελεύθερη» και «δημοκρατική» ταυτότητα των επαναστατημένων. Στο πλαίσιο αυτό η ύπαρξη πολλών τοπικών σημαιών, οι περισσότερες από τις οποίες έφεραν επαναστατικά σύμβολα, θεωρήθηκε ως αρνητικό στοιχείο. Έπρεπε δηλαδή να αντικατα­σταθούν τα εμβλήματα αυτά από μια κεντρική ση­μαία, που θα ήταν απαλλαγμένη από συμβολισμούς αυτού του τύπου και θα τόνιζε τον καθαρά εθνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα της Επανάστασης.
Η πρώτη εθνική σημαία καθορίστηκε με την πρώ­τη Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων, που συνεκλήθη τον Ιανουάριο του 1822 στην Επίδαυρο. Σύμφωνα με το Ρ ΔΙ άρθρο του Προσωρινού Πολιτεύματος, του Συν­τάγματος δηλαδή που φήφισε η Εθνοσυνέλευση, η σημαία συμβολίζει «την Πάρεδρον του Θεού Σοφί­αν, την Ελευθερίαν και την Πατρίδα». Το Εκτελε­στικό Σώμα (δηλαδή η κυβέρνηση) αποφάσισε το Μάρτιο του ίδιου έτους, με το Διάταγμα 540, ότι «Των μεν κατά γην δυνάμεων η σημαία σχήματος τετραγώνου θέλει έχει το εμβαδόν κυανούν, το οποί­ον θέλει διαφείσθαι εις τέσσαρα ίσα τμήματα δι' ενός Σταυρού λευκοχρόου, διασχίζοντος εκείνα τα τμήματα απ' άκρων έως άκρων του εμβα­δού». Η σημαία αυτή ορίστηκε να χρησιμο­ποιείται από τις δυνάμεις ξηράς (Τάγματα Πε­ζικού και Φρούρια) . Η ιστορία της επιλογής της συγκεκριμένης σημαίας παραμένει συγκεχυμένη. Η κυρίαρχη εκδοχή Η απόφαση της Προσωρινής Διοικήσεως για την ελληνική σημαία. αναφέρει ότι σημαία αυτού του τύπου χρη­σιμοποιήθηκε κατά την πολιορκία της Τριπολιτσάς, όταν ο Παπαφλέσσας έσκισε το γαλάζιο εσώρρασό του και ο στρατιώτης Κεφάλας έραψε πάνω σε αυτό δυο λευκές ρίγες από τη φουστανέλα του. Η πρωτότυπη αυτή σημαία υψώθηκε στο διοικητήριο της πόλης ύστερα από την κατάληψή της. Παρό­μοιες σημαίες όμως είχαν χρησιμοποιηθεί και στην προεπαναστατική περίοδο, όπως π.χ. από τον Σκιαθίτη αρματολό Γιάννη Σταθά το 1800. Τις διαδικασίες για την καθιέρωση της σηµαίας αυτής επιβεβαίωσε και η δεύτερη Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων, που συνεκλήθη στο Άστρος Κυνουρίας το Μάρτιο-Απρίλιο του 1823. Η Εθνοσυνέλευση απο­φάσισε την κατάργηση του συµβόλου του φοίνικα και την αντικατάστασή του από «σηµείον χαρακτηριστι­κόν της Αθηνάς µετά των σuµβόλων της Σοφίας». Επίσης επιβεβαιώθηκαν ως χρώµατα «του εθνικού ση­µείου και των σηµαιών της θάλασσας και της ξηράς το κυανούν και το λευκόν». Οι αποφάσεις αuτές όµως δεν είχαν καθολική εφαρµογή στην επαναστατηµένη Ελλάδα, όπως µαρ­τυρεί και το εδάφιο του Συντάγµατος του 1827, το οποίο καθόριζε «να µη µεταχειρίζονται οι Έλληνες άλλα ς εκτός τούτων των σηµαιών, τόσον εις την γην όσον και εις την θάλασσαν». Οι εξεγερµένοι συνέχι­ζαν µέχρι τέλους να χρησιµοποιούν τα δικά τοuς εμβλήµατα, γεγονός που αποκαλύπτει και την αδυνα­µία της κεντρικής διοίκησης να επιβληθεί στις τοπι­κές ηγεσίες. Η σηµαία που καθιερώθηκε µέσα στην κο­σµογονία της Επανάστασης υπήρξε το βασικό πρότυπο για τις περισσότερες ελληνικές ση­µαίες του 19ου και του 20ου αιώνα. Μέ­χρι το 1978 ήταν η εθνική σηµαία και εί­χε ταυτιστεί στη συλλογική συνείδηση µε όλες τις σηµαντικές στιγµές της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας, τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

εχεις αμαξι?

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails

ΔΕΣ ΕΔΩ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΤΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ

καραιτινος ενας κασιωτης ηρωας

Η λίστα ιστολογίων μου



Ετικέτες

βοηθατε γιατι παμε για φουντο

Powered By Blogger