ΘΕΡΜΑΝΣΗ Ο Μύθος της Αυτονομίας

Όλα καλά και χρυσά τα περί αυτονομίας, αλλά, πλέον, έχει αποδειχθεί ακριβότερη από την ενιαία θέρμανση. Ο λόγος είναι απλός: στην περίπτωση που οι ένοικοι της πολυκατοικίας αξιοποιούν την αυτονομία τους, δηλαδή ανάβουν τη θέρμανσή τους όταν και για όσο επιθυμούν, η συνολική κατανάλωση, άρα και η επιμέρους, είναι σαφώς μεγαλύτερη, μια και, σε σημαντικό ποσοστό του χρόνου, οι γειτονικές ιδιοκτησίες δε θερμαίνονται, άρα οι απώλειες (ίσον κατανάλωση καυσίμου) αυξάνονται. Επιπλέον, δημιουργείται κι άλλη επιβάρυνση όταν ανάβουν τη θέρμανση λίγα διαμερίσματα, μια και ο βαθμός απόδοσης του συστήματος πέφτει. Έχει κυκλοφορήσει στην αγορά (από διάφορες εταιρείες) μια μέθοδος επίτευξης αυτονομίας, ακόμα και σε υφιστάμενα συστήματα (είτε μονοσωλήνια είτε δισωλήνια). Αυτό επιτυγχάνεται με μικρό σχετικά κόστος (85-90 €/σώμα). Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Τα πλεονεκτήματα που ισχυρίζεται ότι προσφέρει το σύστημα είναι: Αυτονομία σε κάθε διαμέρισμα (χρήσιμο για παλιά συστήματα που δεν έχουν ήδη αυτονομία). Σωστό. Αυτονομία ανά χώρο, δηλαδή διαφορετική ρύθμιση θερμοκρασιών σε κάθε δωμάτιο. Αυτό είναι που επιτυγχάνει την όποια εξοικονόμηση. Όχι σωστό, για δύο λόγους: Πρώτον, δεν επιτυγχάνεται ισοδύναμη θερμική άνεση με την ομοιόμορφη θέρμανση όλου του σπιτιού. Δεύτερον, σημαντική μείωση του αναμενόμενου κέρδους λόγω του εξής: Το γεγονός ότι θερμαίνουμε ένα δωμάτιο του σπιτιού και όχι το διπλανό του συνεπάγεται και εσωτερικές απώλειες, οι οποίες δεν είχαν υπολογιστεί κατά την αρχική μελέτη θέρμανσης του σπιτιού, άρα στους χώρους που θα «θερμαίνονται» δε θα επιτυγχάνεται η επιθυμητή θερμοκρασία. Άρα, συμβουλή, για όσους ζουν σε πολυκατοικίες με αυτονομία: Κάντε μια συνέλευση και αποφασίστε να ανάβετε όλοι μαζί τη θέρμανση, όπως κάναμε τα παλιά καλά χρόνια (π.χ. 7-10 το πρωί, 2-5 το απόγευμα και 8-11 το βράδυ). Θα έχετε σημαντική εξοικονόμηση. Ούτως ή άλλως, κατά μέσο όρο αυτές είναι οι ώρες που ανάβει ο περισσότερος κόσμος. πηγη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ