Οτανη Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα η Δωδεκανησιακή παροικία θεώρησε ότι ήταν καταλληλότερη ευκαιρία για την απελευθέρωση των Δωδεκανήσων, που τελούσαν υπό ιταλική διοίκηση από το 1912.Η Δωδεκανησιακή Νεολαία Αθηνών , ζητήσε από την ελληνική κυβέρνηση να επιτραπεί η εθελοντική κατάταξη στον ελληνικό στρατό των Δωδεκανησίων εθελοντών, που δεν είχαν ελληνική υπηκοότητα αλλά τους είχαν ήδη χορηγηθεί ειδικές ταυτότητες.Η κυβέρνηση δέχτηκε , και στις 13 Νοεμβρίου 1940 συγκρότησε το “Σύνταγμα Δωδεκανησίων”
Παρουσιάστηκαν 1.924 εθελοντές κάθε ηλικίας, τελικά κρίθηκαν ικανοί οι 1.586, που αρκούσαν μόνο για ένα τάγμα συν έναν λόχο με πολεμική σύνθεση. Όμως είχε συγκροτηθεί σύνταγμα, του οποίου η πολεμική σύνθεση απαιτούσε πάνω από 3.500 άντρες έτσι συμπληρώθηκε με στρατιώτες καταγόμενους από άλλα νησιά και με εφέδρους του πολεμικού ναυτικού. Μόνο το Ι Τάγμα του Συντάγματος Δωδεκανησίων εθελοντών αποτελούνταν αμιγώς από Δωδεκανησίους, ενώ τα άλλα τάγματα καθώς και τμήματα διοίκησης και υποστήριξης διέθεταν ελάχιστους.
Η συγκρότηση “Συντάγματος Δωδεκανησίων” δημιούργησε στην παροικία και στους καταταγέντες εθελοντές την πεποίθηση ότι αποστολή τους θα ήταν η απελευθέρωση των Δωδεκανήσων. Όμως οι αρμόδιοι αξιωματικοί κατέστησαν σαφές ότι επιχειρήσεις στα Δωδεκάνησα μπορούσαν να γίνουν μόνο σε συνεργασία με το βρετανικό ναυτικό και ότι δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός για κατάληψη των Δωδεκανήσων
Η σύνθεση του Συντάγματος Δωδεκανησίων ανά νησί προέλευσης των εθελοντών καταγράφεται από τον Μάρκο Κλαδάκη ως εξής: Αστυπάλαια 12, Κάλυμνος 433, Κάρπαθος 309, Κάσος 25, Καστελλόριζο 48, Κως 109, Λειψοί 3, Λέρος 98, Νίσυρος 67, Πάτμος 20, Ρόδος 126, Σύμη 262, Τήλος 8, Χάλκη 9, κάτοικοι εξωτερικού 57, ήτοι σύνολο 1.586. Επισημαίνεται ότι τα στοιχεία του Κλαδάκη περιλαμβάνουν μόνο τους άνευ ελληνικής υπηκοότητας εθελοντές, ενώ στο Σύνταγμα εντάχθηκαν και ορισμένοι Δωδεκανήσιοι, που είχαν την ελληνική υπηκοότητα και ήδη υπηρετούσαν στον τακτικό Ελληνικό Στρατό.
Το Σύνταγμα Δωδεκανησίων στελεχώθηκε με αξιωματικούς, που είχαν πολεμική εμπειρία από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και μετά από σύντομη, εκπαίδευση στου Γουδή οι Δωδεκανήσιοι εθελοντές ορκίστηκαν στις 12 Ιανουαρίου 1941 και παρέλαβαν την πολεμική σημαία. Αποτέλεσαν τον πυρήνα της 20ης Μεραρχίας, που άρχισε να συγκροτείται εκ των ενόντων στις 12 Φεβρουαρίου 1941, για να ενισχύσει το αλβανικό μέτωπο.
[πηγες Βιβλιογραφία
Επίτομη Ιστορία του Ελληνοϊταλικού και Ελληνογερμανικού Πολέμου 1940-1941 (Επιχειρήσεις Στρατού Ξηράς), 1985, Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού. Ιστορία του Συντάγματος Δωδεκανησίων Εθελοντών, Κλαδάκης Μάρκος, Πολιτιστικό Ίδρυμα Δωδεκανήσου "Κλεόβουλος ο Λίνδιος", Αθήνα 1996.
Εφοδιασμοί Στρατού εις Υλικά Οπλισμού και Πυρομαχικών Πεζικού και Πυροβολικού κατά τον Πόλεμον 1940-41, Αθήνα 1982, Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού.
Παρουσιάστηκαν 1.924 εθελοντές κάθε ηλικίας, τελικά κρίθηκαν ικανοί οι 1.586, που αρκούσαν μόνο για ένα τάγμα συν έναν λόχο με πολεμική σύνθεση. Όμως είχε συγκροτηθεί σύνταγμα, του οποίου η πολεμική σύνθεση απαιτούσε πάνω από 3.500 άντρες έτσι συμπληρώθηκε με στρατιώτες καταγόμενους από άλλα νησιά και με εφέδρους του πολεμικού ναυτικού. Μόνο το Ι Τάγμα του Συντάγματος Δωδεκανησίων εθελοντών αποτελούνταν αμιγώς από Δωδεκανησίους, ενώ τα άλλα τάγματα καθώς και τμήματα διοίκησης και υποστήριξης διέθεταν ελάχιστους.
Η συγκρότηση “Συντάγματος Δωδεκανησίων” δημιούργησε στην παροικία και στους καταταγέντες εθελοντές την πεποίθηση ότι αποστολή τους θα ήταν η απελευθέρωση των Δωδεκανήσων. Όμως οι αρμόδιοι αξιωματικοί κατέστησαν σαφές ότι επιχειρήσεις στα Δωδεκάνησα μπορούσαν να γίνουν μόνο σε συνεργασία με το βρετανικό ναυτικό και ότι δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός για κατάληψη των Δωδεκανήσων
Η σύνθεση του Συντάγματος Δωδεκανησίων ανά νησί προέλευσης των εθελοντών καταγράφεται από τον Μάρκο Κλαδάκη ως εξής: Αστυπάλαια 12, Κάλυμνος 433, Κάρπαθος 309, Κάσος 25, Καστελλόριζο 48, Κως 109, Λειψοί 3, Λέρος 98, Νίσυρος 67, Πάτμος 20, Ρόδος 126, Σύμη 262, Τήλος 8, Χάλκη 9, κάτοικοι εξωτερικού 57, ήτοι σύνολο 1.586. Επισημαίνεται ότι τα στοιχεία του Κλαδάκη περιλαμβάνουν μόνο τους άνευ ελληνικής υπηκοότητας εθελοντές, ενώ στο Σύνταγμα εντάχθηκαν και ορισμένοι Δωδεκανήσιοι, που είχαν την ελληνική υπηκοότητα και ήδη υπηρετούσαν στον τακτικό Ελληνικό Στρατό.
Το Σύνταγμα Δωδεκανησίων στελεχώθηκε με αξιωματικούς, που είχαν πολεμική εμπειρία από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και μετά από σύντομη, εκπαίδευση στου Γουδή οι Δωδεκανήσιοι εθελοντές ορκίστηκαν στις 12 Ιανουαρίου 1941 και παρέλαβαν την πολεμική σημαία. Αποτέλεσαν τον πυρήνα της 20ης Μεραρχίας, που άρχισε να συγκροτείται εκ των ενόντων στις 12 Φεβρουαρίου 1941, για να ενισχύσει το αλβανικό μέτωπο.
[πηγες Βιβλιογραφία
Επίτομη Ιστορία του Ελληνοϊταλικού και Ελληνογερμανικού Πολέμου 1940-1941 (Επιχειρήσεις Στρατού Ξηράς), 1985, Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού. Ιστορία του Συντάγματος Δωδεκανησίων Εθελοντών, Κλαδάκης Μάρκος, Πολιτιστικό Ίδρυμα Δωδεκανήσου "Κλεόβουλος ο Λίνδιος", Αθήνα 1996.
Εφοδιασμοί Στρατού εις Υλικά Οπλισμού και Πυρομαχικών Πεζικού και Πυροβολικού κατά τον Πόλεμον 1940-41, Αθήνα 1982, Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού.
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου